In Tbs-klinieken zitten mensen die geheel of gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar zijn verklaard. Dat wil zeggen dat ze lijden aan een persoonlijkheids- of een psychische stoornis. Deze stoornis droeg bij aan het plegen van het delict. Een delict zoals het verkrachten en doden van een kind. Het is de taak van de TBS-instellingen om in te schatten of de criminelen van dit soort vergrijpen in de herhaling zullen vallen. De behandeling richt zich inderdaad op een veilige terugkeer in de samenleving, maar voor sommige Tbs-patiënten heeft behandeling geen zin meer. Zij gaan dan naar een longstay-inrichting en komen waarschijnlijk nooit meer vrij. Waar naar mijn mening dus verbetering mogelijk is, is bij het inschatten of de tbs-er in de herhaling zal vallen zoals in het artikel wordt aangegeven…

Maar een vent die zomaar meerdere mensen én dieren neersteekt is compulsief bezig. En hij was op dat moment ook al aan een tbs behandeling onderworpen, dus blijkt het voor hem niet te helpen. Deze psycho mag van mij voor de rest van zijn leven achter slot en grendel verdwijnen.

Dit is nu precies de kern van het artikel/onze discussie; waar ligt de grens? In mijn ogen wordt deze grens te vaak verkeerd ingeschat en moet daar verbetering in komen. En als dat in sommige gevallen ten nadele van de tbs-patienten zal zijn, dan is het nog altijd beter dan ten nadele van, in dit geval, de mensen en dieren die werden neergestoken…

Ok, de kern van mijn artikel gaat over de fouten die de tbs-klinieken maken waardoor een gek als deze Enschedeër wederom slachtoffers kan maken. De discussie tussen ons gaat inderdaad over het rechtssyteem. Allereerst bepaal ik inderdaad niet wie wel of niet wordt teruggeplaatst. Ik heb ook nooit gezegd dat ik dat bepaal, ik geef alleen maar mijn mening! De mensen in de tbs-klinieken die daartoe bevoegd zijn moeten dat oordeel (blijven) vellen. Ik constateer alleen dat er fouten worden gemaakt en ben dus voor een aanpassing van het rechtssysteem ALS DAT NODIG IS of gewoon een verbetering van de aanpak zoals die nu bestaat. En je uitspraak over het risico van het vak vind ik erg gevaarlijk. Die risico’s kun je inderdaad nooit helemaal wegnemen. Maar wat als het jou dochtertje is die wordt verkracht door iemand die (kennelijk) niet vrij op straat hoort te lopen. Rekening houdend met dat kind schend ik dus liever de rechten van iemand die al een zware misdaad heeft begaan. Maar ja, we verschillen van mening en ik zal die van jouw respecteren…